RIJP VOOR INSPIRATIE

De onderzoeken van Mihaly Csikszentmihaly (1934-2021) tonen aan dat we onze aandacht meer dan we doen kunnen schenken aan de bezienswaardigheden om ons heen, de mensen en hun interacties, historische overblijfselen, architectuur, eigenlijk naar dat waar we op straat zo aan voorbij kunnen lopen omdat we naar beneden kijken in plaats van omhoog. Zo kunnen volgens hem zelfs de meest routinematige acties, zoals wandelen in de natuur, worden getransformeerd. Door aandacht te besteden aan onze omgeving, kunnen we leren om veel meer waar te nemen dan onze automatische reactie op de wereld toestaat. De wereld is dan rijp voor inspiratie. De lucht is gevuld met wonderlijke en ongewone vormen en kleuren, zelfs die eenvoudige boerderij aan de horizon is dan meer dan een stapeling bakstenen. Als we ons bewust zijn van dergelijke wonderen, kunnen we ons verbonden voelen met de wereld en de dingen opnieuw zien. 

Schopenhauer heeft hier ook aandacht voor en legt dat op zijn manier uit: "Dit alles wordt louter en alleen door de innerlijke kracht van het kunstzinnige gemoed tot stand gebracht; maar deze puur objectieve gemoedsgesteldheid wordt vergemakkelijkt en van buitenaf gestimuleerd door tegemoet komende objecten, door de tot contemplatie uitnodigende en zichzelf aan ons opdringende rijkdom van de omringende schone natuur. Hoe vaak ze zich ook voor onze blik opent, het lukt haar vrijwel altijd om ons, al is het maar voor enkele ogenblikken, aan de subjectiviteit, aan de slavendienst van de wil te ontrukken en ons te verplaatsen in de toestand van het zuivere kennen. Dat is ook de reden waarom iemand die door hartstochten, door gebrek of door zorgen wordt gekweld, door een enkele blik op de natuur ineens opfleurt, opmontert en nieuwe moed verzamelt. In de esthetische ervaring ben je niet gericht op iets buiten de realiteit, maar zit je er midden in. Je doet afstand van je dagelijkse stroom van gedachten, en alles wat je ziet wordt ondergeschikt gemaakt aan de ervaring die je ondergaat".